سلام به همه دوستان
روزهای پایانی میهمانی است و دقایق وثانیه ها در گذر است.دل اندوهگین می شود که ماه مهمانی خداوند یکتای یگانه رو به پایان است و ایا فرصتی دوباره دست می دهد که دوباره در این مهمانی باشیم نمی دانم .
فرصت ما برای بودن اندک است . هیچگاه نمی توان شکر این همه نعمت را به جا اورد ایا شایسته بودن در این میهمانی بودیم و اگر نبودیم شایسته گی پیدا کردیم برای مهمانی بعدی ...
این لطف حضرت دوست است که ما بندگان حقیر را دعوت کرد و فرمود بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را . ایا ما به دل خواندیم او را فقط برای خودش نه برای خواسته های بزرگ و کوچک خودمان برای سعادت این دنیا و ان دنیا ..
باید جمله جان شوی تا لایق جانان شوی
باید از پلیدی ها دست کشید و به سوی نور الهی قدم بر داشت به مدد حضرتش
میهمانی ........................
